|
` tak na prawdę to jak nigdy zgadzam się z moim ojcem.Zgadzam się z jego stwierdzeniem, że gimnazjum to kompletna bzdura.Przez to miejsce dokładnie 1 września 2010 roku zmarnowałam sobie życie. Poznałam tutaj ludzi, z którymi nigdy nie powinnam mieć nic do czynienia. Zaczęły rodzić się we mnie najgorsze z emocji.Tutaj poznałam swoją pierwszą prawdziwą miłość, która miała mnie jedynie za zabawkę. Kochałam go ponad 3 lata, robiąc w tym czasie największe z głupstw. Przez niego zaczęło się ćpanie i chlanie prawie od rana do nocy. Chodzenie już od siódmej rano zatopić smutki w dziesiątkach butelek piw. Z bezsilności, która była spowodowana brakiem miłości z jego strony, mam teraz na ręce osiem kresek na lewej ręce, które dawały ogromny ból nie tylko fizyczny. Obwiniam samą siebie za to, że trafiłam własnie do tego miasta, właśnie do tej szkoły, właśnie na tego mężczyznę.Ciężko mi z myślą, że przez tak krótki okres czasu jakim są trzy lata, przeżyłam więcej niż niejeden starzec/abstractiions
|
Dodaj komentarz
plusik
