Znalazłam ludzi tak samo samotnych i zagubionych, możemy się kochać, bo się rozumiemy,
mamy poprzestawiane w głowie i popierdzieliło nam się w życiu, mamy komplikacje,
dusi nas świat i nie możemy się odnaleźć, w naszych głowach jest huragan a w żyłach prochy,
mamy obłęd w oczach i jesteśmy dziwni, nie radzimy sobie wcale,
i ciągle czegoś potrzebujemy, umieramy parę razy dziennie i nie umiemy się ustabilizować,
a tym bardziej zaangażować, ranimy innych i staczamy się, codziennie, coraz bardziej.
|