Cza­sem zdra­da coś kończy…roz­pa­da się jed­ność jak opuszczo­ne szkło. Nie da się poskładać do ku­py zdradzo­nego szczęścia.Nig­dy już nie będzie tak sa­mo, żal po­zos­ta­nie na zaw­sze, jak wbi­ty w ser­ce nóż a wspom­nienia powrócą przy każdej sprzeczce.Dla­tego trze­ba wy­baczyć i odejść… na zawsze.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!