Siedzę w łóżku z kubkiem czarnej herbaty w dłoniach, myślę. Jakie to wszystko jest dziwne. Jeszcze nie dawno spędzaliśmy ze sobą każdą wolną chwilę. Pisaliśmy na okrągło. Byliśmy sobie tacy bliscy.. Teraz jesteśmy sobie obojętni. Ograniczamy się do 'cześć' na szkolnym korytarzu. I wszyscy się pytają co się stało, bo przecież byliśmy dla nich przykładem. A my za każdym razem mówimy, 'wypaliło się'. A ja jeszcze o tobie czasem myślę, wiesz? I nawet mi cię trochę brakuje. / truskaffkova
|