|
może wypijesz kawę któregoś ranka ze mną i z moim sercem, a może nawet wezmę cię za rękę i pociągnę do jednego z pokoi, do których nigdy nikogo nie wpuszczam. zobaczysz setki walących się po podłodze wycinków z mojego życia. niektóre są kolorowe, a niektóre czarno-białe - jak wycinki z gazet. o nic cię nie proszę. nie przyrzekaj mi niczego i nie obiecuj. po prostu rób wszystko, aby moje serce nie wysortowało cię do tego pomieszczenia jak moje dawne, nieudane znajomości. bądź moją teraźniejszością i przyszłością. n i g d y przeszłością. staraj się, walcz razem ze mną, bo sama sobie nie poradzę.. sama przecież nie dam rady. proszę
|
Dodaj komentarz
