Nikt nie lubi być całkiem sam, po co chcę wciąż od życia więcej zamiast cieszyć się tym, co mam? Spokój czyni mnie niespokojną, mija dzień za dniem patrzę ciągle przez cholerne okno, nic nie zmienia się. Gdyby tak nagle głupiej nudzie podciąć żyły, zabrać tlen, niech na cmentarzu moich marzeń pokonana położy się. Kwiatów jej nigdy nie przyniosę, nie pomodlę za nią się. Zanim wskrzesi ją dzień powszedni zdążę odnaleźć życia sens.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!