i juz nie moge dostrzec w tych oczach tego co kiedys, a za kazdym slowem kryje sie cos wiecej, bo wszystko ma swoje drugie dno. coraz czesciej brakuje mi slow, ale nie potrafie milczec. i notorycznie jestesmy czescia tandetnych wyznan, ale nie mozemy opanowac emocji i pragnien, bo iluzja jest lepsza niz samotnosc.
|