|
Patrzę na to wszystko i nie mogę uwierzyć. Ze zdumieniem przecieram oczy i wpatruję się przez chwilę w drzewa za oknem, rozmyślając. Przeglądam te stare fotografie i nie mogę się nadziwić jak wszystko się zmieniło. Jak wielu ludzi którzy wtedy byli obok, dziś są już zupełnie gdzieś indziej. Nie, nie wyprowadzili. Nie wyjechali na drugi koniec polski. Nadal mieszkają w tych samych blokach oddalonych od mojego o nie całe 10 minut, jednak stali się tak obcy i dalecy, że tylko czasem spotykam ich na ulicy albo na imprezie, rzucając 'siema' lub zamieniając parę nic nie znaczących zdań. Przekładam kartki w kalendarzu, czytając stare wpisy. Dokładnie pamiętam jak to wszystko się zaczęło. Zajawka na pisanie, gdy przypadkiem w moich rękach znalazł się kalendarz. To już czwarty,a przecież wydawać by się mogło jakbym dopiero w styczniu zaczęła to robić. Czytam o uczuciach i wydarzeniach, które dziś są daleką przeszłością pomimo, że wciąż wydają się być wyraźne i nie aż tak odległe.
|
Dodaj komentarz
