"Życie jest jak teatr, ja jes­tem w nim lalką. Lalką, kto­rej ktoś splątał sznur­ki. Uwięzioną w bez­ruchu. Dni mi­jają co dzień ta­kie sa­me, życie toczy sie da­lej i da­lej. Nikt nie przej­mu­je się lalką ze spląta­nymu sznur­ka­mi, o nieobec­nym spoj­rze­niu, nie­chcącym pat­rzeć na te krwa­we przed­sta­wienia, zasłaniającym oczy niczym kur­ty­na. O niezmąco­nym us­mie­chu, który ktoś na­malo­wał. O nad­czys­tej duszy... Spląta­na lal­ka. Zbyt cicha. Naz­byt de­likat­na. więc ury­wam sznur­ki."

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!