Słyszysz płynie czas, rysuję życia szkic. Nie ma nas, nie ma nic, ja nic nie rozumiem. Przyjmuję to tak jak umiem, od narodzin do trumien, istnienia strumień płynie. Może minie, a może mi nie minie, siebie winie, ciebie winie!

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!