|
a pamiętasz, jak tańczyliśmy w pokoju oświetlonym jedynie blaskiem świecy? było nam w tedy ze sobą tak dobrze.. Twój beztroski uśmiech, miłość w spojrzeniu i dłonie na moich biodrach. wiele bym dała aby wrócić się w czasie i zostać w tamtej chwili na zawsze. bez tych wszystkich zbędnych słów, które padły raniąc i zostawiając blizny. | lost-myself
|
Dodaj komentarz
