|
Mimo, że jest siedemnasta, za oknem robi się ciemno. Czarne chmury nadchodzą, nieubłagalnie. Wiatr coraz szybciej porusza gałęziami, ubranymi w złote i czerwone liście. A ja? Siedzę sama. Może już się do tego przyzwyczaiłam? Może. Wiem tylko tyle, że czuję się strasznie samotna, chciałabym żebyś był przy mnie, żebyś doprowadził do tego, że na mojej buzi pojawi się uśmiech, że znowu będę szczęśliwa. Tak bardzo bym tego chciała. / mlejsi
|
Dodaj komentarz
