Dźwięk naszej piosenki z radia, unoszącej się z kuchni. Usiadłam na krześle, wzięłam kubek z gorącą herbatą otulając go chłodnymi dłońmi. Na przeciwko stolika siedziałeś zawsze Ty, uśmiechnięty, czasami rozśmieszając mnie do łez. Dziś patrzę na puste krzesło, na Twój pełny kubek nietkniętej kawy. Czekam aż wrócisz, choć odszedłeś. | longing_kills
|