Umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostały na zawsze niewidoczne pod piaskami.Obawiamy się sięgać po swoje największe marzenia, ponieważ wydaje nami się, że nie jesteśmy ich godni, lub że nigdy nam sie to ie uda.
|