|
Było późno. On nadal nie wracał. Żona czekała na niego wiele godzin, stojąc przy oknie. W oczach miała łzy. Spadały jej na policzki. Denerwowała się- z resztą, to było nie pierwszy raz. Dzwoniła do niego kilka razy. Nadal nie odbierał. Po godzinie odebrał telefon- tylko wystarczyło jego jedno słowo, a już wiedziała, że wypił, że jest napierdolony. Martwiła się o niego, a jednocześnie była na niego wkurzona. Bała sie, że wsiadając za kierownicą może spowodowac wypadek, wyrządzić krzywdę sobie lub komuś. Ale on oczywiście nie zdawał sobie z tego sprawy, bo jak? Był odciety od świata realnego, gadał głupoty, które bardzo raniły. Przyjechał do domu. Oczywiście o mało nie rozbił samochodu, parkując go. Kobieta patrzyła na to z rozpaczą. Ledwie co wszedł po schodach, do domu. Nie mógł sie otrzymać na nogach. Kiedy wszedł dzieci zerwały się z łóżek, całe rozpłakane i roztrzęsione. Zaczeła się kłótnia. Było to straszne przeżycie dla dzieci i matki. /poiu_
|
Dodaj komentarz
