-Co u ciebie?-zapytał z tym jego dziwnym wyrazem twarzy,lustrującym każdy jej ruch. -Dobrze-opuściła powieki,po czym z powrotem jej oczy zatrzymały się na jego twarzy. -Neutralna odpowiedź-skomentował.Przecież doskonale wiedział,że wcale nie jest dobrze,że te błądzące oczy wołają o niego,a trzęsące się dłonie tylko proszą się o przygarnięcie ich do siebie. -U mnie też dobrze-odpowiedział i odszedł.Bo czy byłoby go stać na coś więcej?
|