OSIEM MIESIĘCY KOCHANIE! jestem przeogromnie szczęśliwa. jak bardzo dwoje ludzi musi się kochać, jak musi im siebie brakować, że po dwunastu miesiącach rozłąki wracają do siebie nie patrząc na przeciwności losu? Tak, wiem Skarbie- już marudzisz pod nosem, że znowu rozpisuje się na kilka stron, a Ty musisz te poematy czytać. Więc się streszczam, krótko i na temat. Kocham Cię Robaczku mój. Już na zawsze. Do końca. Definitywnie i nieodwołalnie. Chcę z Tobą spędzić resztę mojego życia, aż do śmierci, aż do ostatniego oddechu i uderzenia serca. Dziękuję Ci za wszystko, za wszystko. Mam obok siebie najcudowniejszego człowieka, jesteś moim szczęściem. OSIEM MIESIĘCY KOCHANIE!
|