|
-Nie wiem co czuję, muszę wszystko przemyśleć. Dajmy sobie czas. -Dajmy sobie czas, tak ? Miej tą odwagę i powiedz mi prosto w oczy, że mnie już nie chcesz. Znudziłąm Ci się i tyle, bo pojawiła się ona. Tak dobrze mnie zastępowała, że postanowiłeś dać jej moją rolę w tym przedstawienie zwanym życiem. A te wszystkie obietnice, że założe dla Ciebie kiedyś białą sukienkę. To były tylko kłamstwa, które akurat nasunęły Ci się na język. Bo mnie można od tak wyrzucić, zostawić jak już zużytą zabawkę. Bo co Cię to obchodzi, co ja czuję, że mnie to boli nawet nie wiesz jak. Przecież to jest dla Ciebie nieważne. Bo ja mam serce z kamienia według Ciebie, a może w ogóle go nie mam. Posklejałeś je po tym jak się rozpadło to możesz teraz je zniszczyć, stłuc jeszcze nie raz. Przecież kiedyś się pozbieram, jak trochę pocierpię to nic się nie stanie. Przeżyję, dam sobie radę.
|
Dodaj komentarz
