|
'nie unikaj mnie już, pogadaj ze mną wreszcie, no.' - zagadał gdy zostaliśmy na chwilę sami, nie odpowiedziałam nic. ' no powiedz coś. ' przymknęłam na chwilę oczy, żeby tylko się nie rozpłakać. po chwili uniosłam lekko głowę w górę tak by móc spojrzeć mu w oczy.' a co mam Ci powiedzieć, hmm? to, że tak bardzo boli mnie, że już nie potrafimy ze sobą normalnie pogadać? mam mówić o bólu jaki sprawia mi to, że masz dziewczynę, którą kochasz, bo kochasz prawda? - spytałam, teraz to jednak on milczał, więc mówiłam dalej. ' wiesz jak bolały te wszystkie przykre słowa skierowane do mnie? a wiesz co boli mnie najbardziej? to, że czasami mijasz mnie na ulicy jak nieznajomą osobę. i Ty się jeszcze pytasz dlaczego Cię unikam?! może po prostu próbuję o Tobie zapomnieć? - zakończyłam swój monolog, nie potrafiłam już mówić, łzy mi to uniemożliwiały. a On? On tak po prostu przytulił mnie mocno do siebie.' przepraszam, naprawdę Cię przepraszam . 'nie płacz już.' szepnął i wytarł moje łzy
|
Dodaj komentarz
