|
siedziałam z najlepszym kumplem na naszej ulubionej miejscówie. opowiadał, że zaczyna się mu znowu układać z dziewczyną, wiedział, że nienawidzę suki, mimo tego, że kiedyś się przyjaźniłyśmy, wiedział, że to właśnie przez to co z nim robi. znał moją kiepską sytuację rodzinną. mimo tego, że nie lubiłam opowiadać o swoich problemach on o nich wiedział. nagle rozmowa ucichła, zapatrzyłam się w dal. zapytał -co jest? -nic. - odpowiedziałam. - przecież wiem, że coś... - i powiedział te 5 liter układających się w Jego imię. -nie, no coś ty. - przecież wiem, że tak. -daj spokój. -i w tym momencie spod szkieł moich okularów wypłynęły łzy. -zadowolony? -oj, chodź tu, nie pierdol, tylko opowiadaj.
- zajebię skurwiela, pojadę tym pks'em, dowiem się gdzie mieszka i rozwalę czachę! -oj daruj sobie. - na pewno nie!
i niech mi ktoś jeszcze raz powie, że przyjaźń damsko-męska nie istnieje ;) /straciatello
|
Dodaj komentarz
