Nie liczę straconych lat, lata zrobiły swoje, i nadal stoję na podium ubrany w rymy jak w zbroję, tak uzbrojony w mikrofon niezwykły dzieciak z tych nizin, przywykłem już do miłości, kilku też nienawidzi. I czasem szydzi gdy przyjdzie chodź pogrążony w modlitwie, za ziomków i za rodzinę myślę o wrogach przez chwilę,

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!