 |
[1] A wiesz, że o ludziach się nie zapomina? Zawsze pozostaje w Nas wspomnienie o Nich. Nawet jeśli na dnie serca - nieważne. Liczy się to, że jest i czuwa. Wydaje Ci się, że ono jest martwe. Jest dla Ciebie jakby zamazane, otoczone szklaną płytą, niedostępne. Myślisz, że nigdy już nie da o sobie znać, umrze. Żyjesz z tą myślą, ignorując je. A co, jeśli pewnego dnia ożyje? Nadzwyczaj niespodziewanie wybuchnie, krusząc Twoją ochronną barierę bezpieczeństwa? Złamie Twoje zabliźnione serce? Zamieni je w setki odrębnych elementów, które staną się krwawymi puzzlami? Zbierzesz w sobie tyle sił, aby je ułożyć, zamazując tym samym przeszłość? Czy ten przebłysk wspomnień zburzy Twój wewnętrzny spokój, uwalniając krzyk zrozpaczonej duszy, gdy samotnie będziesz siedział w ciemnym pokoju, myśląc? A jeśli to wszystko będzie inaczej? Jeśli idąc chodnikiem wpadnie na Ciebie z pozoru obca osoba i jej początkowo nie poznasz.
|
Dodaj komentarz
