Nie wiem od cze­go zacząć. Ma­mo. Ta­to. To nie wasza wi­na. To mój wybór. Wiem, że jest ich wiele, ale ja nie daję ra­dy. Nie mogę da­lej tak żyć. Chciałam być ideal­na, per­fekcyj­na we wszys­tkim, chciałam spełnić swe marze­nia, do­konać swych ce­li, ale wszys­tkie mo­je sta­rania kończyły się po­rażką. Nie chcę da­lej tak żyć. Od­chodzę. Na prawdę nie chciałam, by za­kończe­nie mo­jego życia wyglądało w ten sposób. Ale tak będzie naj­le­piej. Nie chcę ni­kogo ra­nić i niszczyć swoją obec­nością, bo właśnie tak się czuję. Za­wadzam wszys­tkim, czuję się niepot­rzeb­na, nie­chciana. Ma­cie prze­ze mnie wiele prob­lemów. Więc po­ra z tym skończyć. Przep­raszam.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!