pewnego dnia nie zastałem jej w drzwiach tego się nie spodziewałem, pamiętam jakbym tam stał poczułem żal, serce zimne jak stal, nogi miękkie jak wata, wewnętrznie poczułem strach drugiego dnia witała mnie z uśmiechem gdy odchodziła, szła oczy spuszczając na ziemię nie czuła dumy, ale twardo przed siebie zostawiając mnie samego prawie wrastającego w glebę.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!