Życie nauczyło mnie odwagi umiem przyznać się do tego błędu moje serce wciąż próbuje zgasić płonące w środku wspomnienie teraz inaczej patrze na życie niszczę słowami gorące uczucie twoja nienawiść znowu jest górą nie będę już walczyć straciłam ciebie z każdym dniem zaczynam wątpić w to co jest mi przeznaczone może to nie jest moja kolej mało mam wiary już wiec mi dolej upić się szczęściem by nie płakać więcej iść za rozumem a nie za sercem życie zakończyć wraz z jego sensem a niebu tak nakazano cierpieć/ tłoku, kama, jula- to nie bajka.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!