Niepozorna dwójka ludzi , niby zwykłe jezioro. Staliśmy tam wpatrzeni w siebie , miałam wrażenie , że twoje oczy mówiły więcej niż usta, nie znałam Cię za dobrze. Położyłeś moją głowę na swojej klatce piersiowej tak , że słyszałam to bicie , jedyne takie, całkowicie spokojne. To wtedy pocałowałeś mnie tak naprawdę. I to po tym dniu zniknąłeś na zawsze ,zostawiając mnie na tym wielkim świecie zupełnie samą.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!