|
stałeś się częścią mnie. częścią, o której muszę zapomnieć. to tak, jakbym miała zdecydować się na paraliż swojego ciała. jakbym musiała zapomnieć o uczuciach, jakbym miała się ich oduczyć.. prawda jest taka, że jesteś moją inspiracją. moim drogowskazem, nauczycielem. to Ty pokazałeś mi jak dostrzegać piękno krótkich chwil, jak patrzeć na świat.. pokazałeś mi jak czerpać z życia szczęście. nauczyłeś mnie tego.. a teraz, gdy jestem już na tyle silna, aby je utrzymać, Ty odszedłeś.. odeszło moje szczęście, które nosi Twoje imię. zabrałeś ze sobą wszystko, z czym wiązałam swoje nadzieje. zostałam zupełnie sama. jedyne co mi zostało to wiara. wiara, że pewnego dnia znów spojrzysz na mnie jak kiedyś.. jak wtedy, gdy byliśmy szczęśliwi.. RAZEM..
|
Dodaj komentarz
