|
Widziałam jak z każdym, kolejnym moim słowem zmieniał się wyraz jego twarzy, a serce przyśpieszało. Bał się. On. Ten, który zapewniał mnie, że zawsze trzeba stawiać odważne kroki do przodu. Nie pić nad przeszłością, i nie cofać się przed wyzwaniami. Jednak, któregoś dnia nawet on pękł. Chciał przegrać. Zabawne. To przecież on nauczył mnie walki do końca. Wpajał mi późnymi wieczorami pewność, że będzie dobrze i obejmował kiedy tego potrzebowałam. Tym razem rolę się odwróciły. To ja mu pomogłam wygrać, jednocześnie wpuszczając go do środka, gdzie ułożył mi z tygodnia na tydzień moje uczucia.
|
Dodaj komentarz
