łzy roz­tańczo­ne w wyb­lakłych mych oczach wąsy księżyca nie utulą ich do snu słońca wściek­le przym­rużone ślepia wyrzu­ciły z ma­gii ser­ce mo­je znów ... i te us­ta ... tak bar­dzo bolące . chłod­ne wys­ta­wione na życia mróz jed­nocześnie z gorąca konające chcą byś us­po­koił je znów ... wlał w nie kroplę miłości wsy­pał szczyptę namiętności pod­rzu­cił wy­soko do gwiez­dnych marzeń ... czy proszę o tak wiele .?

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!