|
` Trafiłam w sedno, a to tak bardzo boli, drugą twarz pokazałeś w tej agonii. Co to w ogóle było, o co w tym chodziło, nie roztrząsam tego, bo wszystko się skończyło. Czuje to w sobie, nie odeszło to ode mnie, zapomnę tylko jak wypiję tą butelkę. Kamień w wodę utopiłeś … w bagnie nie ma wyjścia, trzeba powiedzieć dosadnie. Teraz idę ścieżką, nie odwracam się za siebie, klapki na oczach, widzę tylko swoje cele. Przeszłość nie tak łatwo wyrzucić z głowy, nawet kiedy nie chcę to słyszę wspomnień skowyt. Uczuć już nie ma, rozeszły się z dymem, szybko przyszło, szybko poszło, ja tym dalej żyje. Na niebie gwiazda każda świeciła dla Ciebie i nawet nie zaprzeczysz, że wyrwałam duszę z siebie. Że byłam jedyna perłą i tym wielkim skarbem, inna opcja, że było tak łatwiej.
|
Dodaj komentarz
