|
Chciałabym być jabłonią, pod którą siadasz z rana W południe zaś szczeniaczkiem, którego bierzesz na kolana A w nocy, gdy wiatr za oknem hula Chciałabym być kołderką, która Twe ciało otula Lubię Cię jak kaczka wodę, jak krowa trawę, jak świnia gnój, bo Ty jesteś przyjaciel mój! Nie skarb jest przyjacielem, lecz przyjaciel skarbem. Jesteś najwspanialszą przyjaciółką, w całym ludzkim tłumie, ponieważ oprócz łez swoich, także mój smutek i łzy rozumiesz... Jeżeli w przyszłości rozłączy nas czas pamiętaj! Ze przyjaźń nadal łączy nas Dla przyjaciela nowego nie opuszczaj starego.
|
Dodaj komentarz
