Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie
już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku
moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mo
jego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić
o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - za
pomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pog
rzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrze
bią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość,
wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami
i nie zostanie po nich nawet puste miejsce.
Na ziemi nie ma pustych miejsc.
|