Jestem zbyt słaba, żeby żyć I zbyt silna, żeby umierać Pozostało mi tylko cierpienie Bo ludzie, a raczej zwierzęta, Które upodobniły się do ludzi Zabrały mi całą radość mego życia Zniszczyli moją młodość O Boże, gdyby inni znali mój ból Schowany pod wymuszonym uśmiechem Lecz w mych cierpieniach jestem samotna Nie mam nikogo, kto by mi pomógł I nikt mi pomóc nie umie Czuję, że umieram, umieram w samotności.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!