Codziennie siadam na krześle, na którym mówiłeś o naszej wspólnej przyszłości. O naszym ślubie, dzieciach, starości. I codziennie mam ochotę wybuchnąć płaczem, bo obiecałeś, że będziesz już zawsze i że to wszystko się wydarzy, ale nie ma Cię, a plany pozostały niespełnionymi marzeniami. / wezsiee

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!