|
rezygnuje, poddaje się, stacza, opada na dno. nie, nie dotknęła go jeszcze, ale mało brakuje. gdy tylko zostaje sama, zamyka się w swoim świecie i marzy, bo już tylko to jej zostało. płacze, gdy nikt nie patrzy, zdejmuje maskę wesołej, bezkonfliktowej, uroczej dziewczyny, może już kobiety, odkłada ją na bok i widać zniszczony, pełen bólu wrak kiedyś dobrze funkcjonującego pojazdu, poprawnie płynącego statku, normalnego człowieka. jej oczy już się nie uśmiechają od dawna, odrzuca każdego kto chce się do niej zbliżyć, niczego nie czuje, niczego i nikogo nie potrzebuje. dlaczego więc nie odejdzie? bo myśli o swoich bliskich, stwierdziła, że będzie żyła tak długo jak jej dano z góry, będzie to nieszczęśliwa egzystencja, ale wytrwa, na pewno wytrwa.
|
Dodaj komentarz
