|
2)Nie zauważyłam nawet, że kawałek zbitej szyby z barku zranił mi rękę. Zmęczona padam na podłogę w salonie. Krew płynie mi po ręce brudząc dywan, na którym leże. Nie przestaje płakać. Kiedy mama wraca do domu jest przerażona gdy widzi w jakim stanie jestem ja i dom. Nie krzyczy. Powoli podchodzi do mnie i kładzie się koło mnie `mamo.. Tak cię przepraszam ja…`-mamroczę `cii… nic się nie stało`- przerywa mi mama, przytulając mnie najmocniej jak potrafi. Leżymy tak przez następne dwie godziny. W końcu do domu wraca tata. Byłam pewną, że zacznie wrzeszczeć, ale nie, on robi dokładnie to samo, co mama, podchodzi, kładzie się koło nas i obejmuje ramionami. Spędziliśmy tak całą noc. Rano, kiedy się obudziłam byłam w tym samym miejscu, przykryta kocem a pod głowę miałam poduszkę.
|
Dodaj komentarz
