Żałuję wiele rzeczy, w szczególności to, że prosiłam o tak wiele. Zawsze miałam za mało w dupie. Gdy miałam przyjaciół, brakowało mi chłopaka. Gdy miałam chłopaka, brakowało mi przyjaciół. Gdy miałam przyjaciół i chłopaka, brakowało mi użalania się nad sobą. Tak bardzo chciałam odczuć ten smutek, że wracałam do chwil, które nie powinny się nigdy znaleźć w moich wspomnieniach. Ale chyba wreszcie w jakiś sposób dorosłam. Doceniłam co teraz mam i nie chcę więcej. Mogę mieć nawet mniej. Ważne, żeby było docenione przeze mnie.
|