.. pamiętam ten smak ust słonych, jak morze
każda kropla to łza, którą uroni za to człowiek
czara się przepełnia, zaczyna topnieć lodowiec
zdrada, jak zaraza zalewa świat, jak powodzie (..)
i zatracenie sięga prawie zenitu
gdy w pogoni do szczytu walczymy prawie do świtu.
|