boję się samotności, że odejdą ode mnie wszyscy Ci, którym tak wiele zawdzięczam, których kocham, ale przecież ludzie odchodzą, niekiedy zbyt szybko i niesprawiedliwie. wtedy nie ma już okazji, żeby przeprosić, wybaczyć. wtedy zostaje tylko pustka i wielki żal, że nie zdążyliśmy się pożegnać, że ból, który zadaliśmy tej osobie nie zostanie nam wybaczony. wtedy otwierają się oczy jacy byliśmy dla drugiego człowieka, mając teraz o tym świadomość staramy się szanować i ukazywać jak najwięcej uczuć, nim będzie za późno.
|