Wiatr wiał jej prosto w twarz, odrzucał włosy na boki, do tyłu, przyklejały się do mokrych policzków. Wilgotnych od przemyśleń, wilgotnych od decyzji jedynej w swoim rodzaju. Szum szalejących drzew, porywał je wiatr. Taniec zaufania i oddania. W tle słyszała wyśpiewany tekst, wciąż te same słowa. Kiedy pojawiły się w powietrzu już wiedziała. Gotowa unieść do góry ręce, pozwolić się ponieść. Obawy już nie spływały po wyciągniętej ręce jakby miały nieosiągalne ujście, niewyczerpane pokłady. Pochyliła się nad czarną taflą jeziora, bezbronna, zupełnie świadoma. Oddając coś, sprzedajesz ,zabierasz coś. Gotowa na to co przyniesie nurt wody. Co przynosi woda. Co popadnie, co będzie dane. Nie ma możliwości wyboru. Przypadek, nigdy upadek.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!