|
Uderzył Jej piękną, mleczną twarz, minimalistyczne, miękkie usta, łabędzią, delikatną szyję, cudownie błękitne oczy. Szarpnął za nieskazitelne, długie włosy, krzykiem zhańbił subtelne płatki dziewczęcych uszu. Furią czekoladowych oczu przebił drobne, czułe serce. Zerwał kolorową, pełną wspomnień bransoletkę z Jej nadgarstka, opuszczając półciemny pokój. Krwawiła – zewnętrznie i wewnętrznie.
|
Dodaj komentarz
