|
najbardziej kocham te momenty, kiedy mamy schizę. mam wymyślonego przyjaciela z którym rozmawiam na lekcjach, chodzę za rękę w szkole i krzyczę na niego. przyjaciele płaczą ze śmiechu, inni patrzą na mnie jak na wariatkę, a p.Dorota stwierdziła " Patrycja ja współczuję Twoim rodzicom, oni naprawdę chyba chcą żebyś przebywała w szkole jak najdłużej bo mają święty spokój, a ja się muszę z Tobą użerać" hahahaha. [szyszuniaa]
|
Dodaj komentarz
