|
[CZ.2]On jak każdy inny.Jednak dla mnie wyjątkowy.Tak trudno obrać to w odpowiednie słowa.Obdarzałam go tak niezwykłym uczuciem jakim jest miłość.Była tak czysta jak kropla łzy,która spływa mi teraz po policzku.Nieskazitelna,z pozoru słodka,niewinna.Wystarczyło choć trochę spróbować,żeby stwierdzić,ze jest to miłość słona,gorzka i nie do zniesienia.Wkrótce zwykle uczucie przerodziło sie w afektacje.Coraz częściej byłam w stanie afektu.lek przez sama sobą,przed swoim zachowaniem,przed swoimi uczuciami,przed swoim życiem.Próbuje to leczyć,jednak to jakby niemożliwe.A lek, który jako jedyny mi pomoże odszedł gdzieś i nie ma zamiaru wracać. Źródłem mojej miłości był on.On był napędem do mojego codziennego bytu.To on napędzał krew w moich żyłach. Dawał co jeść spragnionych uczuciom,zaspokajał głód.Aktualnie usycham z tęsknoty i pragnę jego obecności,która da mi wiarę w lepsze jutro,ze mogę następnego dnia obudzić się ze świadomością,ze mam to największe szczęście w moim życiu/truckinglover
|
Dodaj komentarz
