|
[cz.2]' co Wy wszyscy tak milczycie, co jest kurwa?'- powiedział, patrząc się na ekipę dziwnie. ' ekheem' - wydusiłam z siebie nagle. Damian odwrócił się nagle za siebie, po czym przetarł oczy. patrzyłam na Niego z niedowierzaniem. podczas gdy każdy był porobiony, On stał i spoglądał na mnie trzeźwym wzrokiem. mówił trzeźwe słowa, i na trzeźwo wyrażał emocje - nie mogłam uwierzyć. ' o kurwaa' - w końcu wydusił z siebie.' trzeźwy jesteś ' - powiedziałam. nagle wszyscy rozeszli się gdzieś, by dać Nam chwilę na spokojną rozmowę. ' i już zawsze będę ' - mówił ze smutkiem w oczach. 'to dobrze. może uda Ci się dzięki temu znaleźć nową, fajną dziewczynę' - rzuciłam wrednie. 'przestań. wiesz,że chcę tylko Ciebie' - wkurzył się. ' tylko , że ja chcę już zostać tutaj. i nie ma mowy o powrotach' - powiedziałam, siadając na ławce. ' to ja się tutaj przeprowadzę ' - dodał, kucając przede mną. ' nie ma mowy o powrotach, żadnych' - zaakcentowałam, na ostatnie słowo zdania. ' a my ? ' - wydusił.
|
Dodaj komentarz
