siedzę w pokoju . przez odsłonięte okno patrzę w niebo . w rękach trzymam kubek gorącej herbaty, który ogrzewa mi ręce. czuję samotność. czuję brak czegoś. brak ciepła drugiej osoby. ta nicość mnie przeraża. lęk, że życie spędzę sama , przepełnia mnie całą. a przede wszystkim wypełnia moje serce. boję się. boję się życia. boję się, że zginę w tłumie ludzi. że będę tą małą, nic nieznaczącą dziewczyną.
|