ciało pamięta przelotny dotyk, parę godzin bycia z kimś zostaje na lata . zapach włosów, potu, wilgotności przypływa znikąd w środku dnia . zamykasz się wtedy pod powięką i dotykasz językiem czubka nosa dokładnie tak, jak on to robił . w inżynierii nazywa się to pamięcią plastyczną materiału, w chemii- pamięcią substraru, w życiu- tęsknotą .
|