I znowu wale krechę z myślą, że będzie tą ostatnią. I albo się zaćpam, albo skumam, że nie warto. I rzuciłbym to dawno, rzuciłbym to tak, o, jak każdy z nas chociaż, to już niezłe bagno i krzyczę 'weź mnie ratuj', kiedy patrzysz w moje oczy, ale nie chcesz tego słyszeć, nic nie mówisz i odchodzisz. [...] Wielu z nas tu bez pracy zapierdala w drogich skokach, albo chlejmy znów do rana, gdy otworzą nowy lokal. Rano piszę znów na projekt, albo pije znów za rogiem, Matek dzwoni i się wkurwia, bo nie piszę znów za dobrze. Wiem w ten sposób nie zabije kurwa wspomnień, ale może choć na chwilę zapomnieć się uda o niej. /Bons.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!