|
Wiesz, czego nienawidzę najbardziej? Nienawidzę paru pierwszych dni po naszej rozłące, czasami tygodnia, czasem miesiąca. Nienawidzę tego czasu kiedy wiem, że mogłam być tam z Tobą, a byłam tu. Nienawidzę tej świadomości, że znów zaczynałam tęsknić, nie mogąc Cię zobaczyć, a jedyne co mogłam zrobić to gapić się daleko przed siebie i myśleć, że gdzieś tam za mieszkasz sobie i żyjesz spokojnie bez świadomości, że ktoś oddałby wszystko, by Cię choć przez chwilę ujrzeć. Nienawidzę tych nocy, gdy spałam na poduszce mokrej od łez i nie miałam nawet siły, by się podnieść. Ból spowodowany Twoją nieobecnością w moim życiu był czymś najgorszym, co mogło mi się przytrafić. Ale dobrze, że wszystko się zmieniło./pindelka
|
Dodaj komentarz
