|
byłam wtedy chora.miałam grypę,czy inne temu podobne choróbsko-nie pamiętam. zadzwonił Damian,pytając czy może przyjść.odpowiedziałam,że w sumie lepiej byłoby gdyby nie przychodził,bo wyglądam strasznie-mam tłuste włosy,i podkrążone oczy-i jeszcze się przestraszy.po godzinie przyszedł-tak, jest uparty.wszedł do pokoju,i stanął w drzwiach z przerażeniem w oczach.'Jezu!'- wydukał. 'mówiłam, że się przestraszysz'-przerwałam mu. podszedł do łóżka,i kontynuując zdanie dodał przejęty:'dlaczego Ty nie jesteś pod kołdrą?! nie możesz marznąć!'.patrzyłam na Niego z wybauszonymi oczami.'ale..przecież..myślałam..'-nie mogłam się wysłowić.usiadł obok mnie, i całując w czoło dodał:'coś Ty myślała?ja nie przyszedłem do Twoich włosów,czy pięknie pomalowanych oczu.ja przyszedłem do Twojego serca,które nawet mimo choroby,tak samo cudownie mnie przyciąga, głupolu'.uśmiechnęłam się,i zabierając się za obieranie mandarynek,które mi przyniósł wyszeptałam do Niego cicho:' jesteś cudowny'|| kissmyshoes
|
Dodaj komentarz
