Dzwonisz i mówisz, że Ci przykro? Trzeba było myśleć wcześniej.
Zanim uzależniłeś mój umysł od codziennych rozmów z Tobą,
zanim moje oczy nie przepełniły się tak ogromnym żalem, a serce nie pękło,
zanim każda godzina nie była tak cholernie trudna i zanim wszystko nie traciło sensu.
|